HR EXCELLENCE IN RESEARCH Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza YUFE Yerun
 

Zmarł Profesor Edmund Nartowicz

Zmarł Profesor Edmund Nartowicz

Nartowicz EdmundZ głębokim żalem zawiadamiamy o śmieci prof. zw. dr. hab. n. med. Edmunda Nartowicza, pierwszego kierownika Katedry i Kliniki Kardiologii i Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Bydgoszczy.

Profesor Edmund Nartowicz urodził się 20 kwietnia 1928 r. w Białohrudzie (woj. nowogródzkie). Studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku, gdzie w 1952 r. uzyskał dyplom. Pracę zawodową rozpoczął jako asystent w Zakładzie Farmakologii AM w Gdańsku. W 1953 r. przeniósł się do Bydgoszczy i podjął pracę w Szpitalu Wojewódzkim, w którym pozostał do przejścia na emeryturę w 2000 r. Od 1957 r. pracował jako asystent dydaktyczny w Zakładzie Chorób Wewnętrznych Studium Doskonalenia Lekarzy. Do 1959 r. był asystentem w II Oddziale Wewnętrznym. W latach 1959–1975 kierował III Oddziałem. W 1972 r. zorganizował pierwszy w regionie intensywny nadzór kardiologiczny i pracownię wszczepiania kardiostymulatorów. W tym samym czasie utworzył przy oddziale jedyną w regionie kujawsko-pomorskim, wówczas największą w kraju, Stację Dializ. W następnych latach, już jako Kierownik Kliniki, bardzo intensywnie zabiegał o dalszy rozwój kardiologii. W 1986 r. dzięki nowej aparaturze możliwe było wykonywanie pełnej, nieinwazyjnej diagnostyki kardiologicznej. Wreszcie w 1996 r., po wielu latach starań, powstała Pracownia Kardiologii Inwazyjnej. W 2000 r. gdy Profesor przechodził na emeryturę, w pracowni wykonano w okresie 12 miesięcy 1253 koronarografii.

Obok działalności leczniczej od początku zajmował się również działalnością naukową. W 1966 r. uzyskał w Akademii Medycznej w Gdańsku stopień doktora nauk medycznych. Tam też w 1977 r. się habilitował. Gdy w Bydgoszczy utworzono Filię gdańskiej Akademii Medycznej, został Kierownikiem II Kliniki Chorób Wewnętrznych (1975–1984), a kiedy w 1984 powstała samodzielna Akademia Medyczna, objął kierownictwo Katedry i Kliniki Kardiologii i Chorób Wewnętrznych. W 1990 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1995 r. tytuł naukowy profesora, a w 1997 r. profesora zwyczajnego. Był autorem i współautorem 225 publikacji krajowych i zagranicznych oraz około 400 doniesień zjazdowych opublikowanych w pamiętnikach zjazdowych krajowych i zagranicznych. Był jednym z pierwszych, którzy zajęli się problemami kardiologicznymi u chorych z niewydolnością nerek. Pod jego opieką 56 lekarzy uzyskało specjalizację II stopnia w chorobach wewnętrznych. Wypromował 14 doktorów nauk medycznych.

Profesor Edmund Nartowicz był działaczem wielu towarzystw lekarskich w tym: Towarzystwa Internistów Polskich (w 1998 r. otrzymał tytuł Honorowego Członka – Socium Honoris Causa, w latach 1967–1988 i 1998–2006 był Przewodniczącym Oddziału Bydgosko-Toruńskiego), Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (członek Zarządu Głównego w latach 1980–1992, organizator i Przewodniczący Oddziału Bydgoskiego w latach 1992–2005), Polskiego Towarzystwa Nefrologów, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, a także Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (od 1980 r.) i Europejskiego Towarzystwa Nefrologicznego (od 1983 r.). Od 1988 r. był członkiem Komisji Nefrologicznej Komitetu Patofizjologii Klinicznej Wydziału VI Nauk Medycznych PAN. Był też Członkiem Honorowym Stowarzyszenia Lekarzy w Nowym Jorku.

Uczestniczył w pracach wydawniczych czasopism naukowych jako członek Komitetu Redakcyjnego Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej, Nefrologii Dializoterapii Polskiej oraz Nefrologii i Nadciśnienia Tętniczego. Był wieloletnim konsultantem wojewódzkim i regionalnym w dziedzinie chorób wewnętrznych, kardiologii i nefrologii. Zorganizował trzy zjazdy ogólnopolskie Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego i jeden Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego.

Profesor Edmund Nartowicz był wielokrotnie odznaczamy m. in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medal Gloria Medicinae Polskiego Towarzystwa Lekarskiego i medalem Prezydenta Miasta Bydgoszczy.

Nartowicz Edmund klepsydra