HR EXCELLENCE IN RESEARCH Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza YUFE Yerun
 

Nominacja profesorska

Nominacja profesorska

Profesor Jacek J. Klawe zdjęcie26 czerwca 2014 r. tytuł profesora nauk o zdrowiu uzyskał Jacek J. Klawe, pełniący funkcję Prodziekana ds. Studenckich i Polityki Kadrowej Wydziału Nauk o Zdrowiu, kierownika Katedry i Zakładu Higieny i Epidemiologii oraz kierownika Studium Medycznego Kształcenia Podyplomowego i Edukacji Zdrowotnej. Jest to pierwszy tytuł profesorski uzyskany na Wydziale Nauk o Zdrowiu w Collegium Medicum UMK.

Profesor Jacek J. Klawe ukończył studia w 1990 r. na I Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie, uzyskując tytuł lekarza medycyny. Stopień doktora nadała mu w 1993 r. Rada I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Wpływ pobudzenia baroreceptorów tętniczych i mechanoreceptorów krtani i tchawicy na opór dróg oddechowych u ludzi”, a stopień doktora habilitowanego - w roku 2004 Rada Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Bydgoszczy na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Obturacyjny bezdech senny w procesie biologicznego starzenia się organizmu”. W 2004 roku uzyskał tytuł specjalisty zdrowia publicznego.

W latach 1990-1994 Profesor Jacek J. Klawe był zatrudniony na etacie asystenta w Katedrze i Zakładzie Fizjologii Człowieka Akademii Medycznej w Warszawie, przy tym dodatkowo w latach 1990-1996 - jako wykładowca w Salezjańskim Instytucie Wychowania Chrześcijańskiego.
W latach 1994-1997 pracował jako adiunkt w Katedrze i Zakładzie Fizjologii Człowieka AM w Warszawie, a w latach 1977–1999 był adiunktem w Katedrze i Zakładzie Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej Akademii Medycznej w Warszawie.

W październiku 1995 r. rozpoczął pracę w ówczesnej Akademii Medycznej w Bydgoszczy na stanowisku adiunkta w Katedrze i Zakładzie Fizjologii, a od 1 września 1996 r. został zatrudniony na stanowisku p.o. kierownika Katedry i Zakładu Higieny i Epidemiologii, gdzie stworzył Pracownię Absorpcji Atomowej oraz we współpracy z Katedrą i Zakładem Fizjologii - Pracownię Chronobiologii, Chronomedycyny i Badań nad Snem, przekształconą w roku 2011 w Pracownię Chronomedycyny i Badań Czynnościowych Autonomicznego Układu Nerwowego. W latach 1999-2001 był kierownikiem grantu SPR-1 „Opracowanie norm indywidualnych predyspozycji do pracy na nocnej zmianie w różnych grupach zawodowych i wiekowych na podstawie badań przeprowadzonych w regionie bydgoskim”. W latach 2004-2006 był kierownikiem grantu KBN 2P05D 072 26 „Wpływ pracy nocnej na występowanie bezdechów sennych i wzrost ciśnienia tętniczego u pracowników zmianowych z obturacyjnym bezdechem sennym”.

W latach 1986-1987 (10 miesięcy) i w 1991 r. (4 miesiące) pracował w Instytucie Fizjologii Pracy i Rehabilitacji Uniwersytetu Filipa w Marburgu w Niemczech. Regularnie uczestniczy w posiedzeniach naukowych Międzynarodowego Instytutu Badań Systemowych i Cybernetyki w Baden-Baden, gdzie zajmuje się problematyką występowania samoistnego nadciśnienia tętniczego.

W 1998 r. został powołany przez Ministra Zdrowia na stanowisko konsultanta krajowego w dziedzinie higieny i epidemiologii. W latach 1998-2001 pełnił także funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie higieny i epidemiologii dla województwa mazowieckiego i małopolskiego. W 2001 r. powołany został na stanowisko konsultanta wojewódzkiego ds. epidemiologii dla województwa mazowieckiego. Od roku 1998 przewodniczył lub uczestniczył w pracy komisji egzaminacyjnych na I stopień specjalizacji z higieny i epidemiologii, analityki środowiska, oświaty zdrowotnej oraz II stopień z higieny, epidemiologii i analityki sanitarnej.

W latach 2001-2003 pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu Ekspertów ds. Akredytacji Jednostek prowadzących specjalizację z zakresu epidemiologii. Od 1998 r. jest zatrudniony w Szpitalu Uniwersyteckim nr 1 im. dr. A. Jurasza (wcześniej Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny) w Bydgoszczy na stanowisku epidemiologa szpitalnego i przewodniczącego zespołu ds. zakażeń szpitalnych.

W roku 2000 był opiekunem naukowym I Wysokogórskiej Wyprawy Naukowej Studentów Akademii Medycznej w Bydgoszczy na Mont Blanc (4807 m n.p.m.). W 2003 r. organizował II Wysokogórską Wyprawę Naukową Studentów Akademii Medycznej w Bydgoszczy na Chan Tengri (7010m n.p.m.) w górach Tien-Szan w Kirgizji, a w 2007 r. na Elbrus (5642 m n.p.m. Od 2003 r. regularnie jest lekarzem na sportowych obozach zimowych i letnich studentów fizjoterapii, a od roku 2008 – ratownictwa medycznego. Od roku 2007 pełni również funkcję instruktora żeglarstwa i narciarstwa na tych obozach. Od 2012 r. pełni funkcję Prodziekana ds. Studenckich i Polityki Kadrowej Wydziału Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum UMK.

Jest autorem lub współautorem 104 opublikowanych prac doświadczalnych, 9 rozdziałów w podręcznikach międzynarodowych, 32 rozdziałów w podręcznikach krajowych, 2 opisów przypadków, 7 artykułów popularno-naukowych, 2 wydań książki popularno-naukowej, współredaktorem podręcznika akademickiego i współautorem 2 wydań Słownika Medycznego Polsko-Niemieckiego i Niemiecko-Polskiego.

Prace doświadczalne opublikowane w latach 1985-1987 były prowadzone pod kierunkiem prof. dr hab. n. med. Andrzeja Trzebskiego. Prace te dotyczą problematyki samoistnego nadciśnienia tętniczego. Materiał badawczy stanowiły szczury z genetycznie uwarunkowanym nadciśnieniem tętniczym (SHR). Badania te stanowiły część projektu badawczego realizowanego w Katedrze i Zakładzie Fizjologii Człowieka Akademii Medycznej w Warszawie, wykazującego udział chemoreceptorów kłębków szyjnych w patogenezie nadciśnienia tętniczego u zwierząt doświadczalnych i u pacjentów z pierwotnym (samoistnym) nadciśnieniem tętniczym.

Prace z lat 1989-1990 to prace wykonane na chronicznych królikach. Obejmują one badania aktywności nerwu aortalnego i współczulnego u czuwających królików. Kolejne prace to badania prowadzone u zdrowych ludzi, a także u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i obturacyjnymi bezdechami śródsennymi.

Analiza sprzężeń zwrotnych pomiędzy odruchowymi mechanizmami regulacyjnymi w układzie krążenia i oddychania oraz postępującą deprywacją i fragmentacją snu w warunkach patologicznych bezdechów sennych – to istotne zagadnienia poruszone w rozprawie habilitacyjnej.

Tematyka prac badawczych opublikowanych po uzyskaniu tytułu doktora habilitowanego jest zróżnicowana. Wiodące kierunki badań dotyczą odruchowej regulacji krążenia, roli baroreceptorów tętniczych w warunkach deprywacji snu, patomechanizmu obturacyjnych bezdechów śródsennych. Na szczególną uwagę zasługują oznaczania poziomu makro- i mikroelementów we włosach w powiązaniu ze stanem zdrowia, odżywienia, dietą, prowadzone we współpracy z Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Medycznym w Białymstoku i Uniwersytetem w Grodnie. Równolegle prowadzone były badania występowania zaburzeń łaknienia wśród młodzieży ponadgimnazjalnej i studentów szkół bydgoskich. Ta sama metoda badawcza znalazła zastosowanie w badaniach klinicznych, realizowanych wspólnie z Katedrą Chorób Oczu Collegium Medicum UMK, a także w badaniach o charakterze ekologicznym, prowadzonych wspólnie z Katedrą Ekologii i Ochrony Środowiska Collegium Medicum UMK. Unikalny charakter mają badania rytmów okołodobowych procesów biologicznych, prowadzone w bunkrze chronobiologicznym. Profesor Jacek J. Klawe był również inicjatorem badań nad występowaniem zaburzeń oddychania podczas snu po pracy nocnej, prowadzonych wśród policjantów. Jest to kontynuacja wcześniejszych badań, dotyczących następstw zdrowotnych pracy zmianowej i pracy nocnej, w aspekcie regulacji krążenia i oddychania. W ostatnich latach Profesor Jacek J. Klawe wraz z zespołem prowadził badania, dotyczące oddziaływania bardzo niskich temperatur na organizm człowieka, w tym na funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego i regulację pracy układu sercowo-naczyniowego. Po raz pierwszy wykazano, że pobyt w kriokomorze obniża temperaturę głęboką ciała, ale nie zmienia istotnie obciążenia następczego serca, co może mieć praktyczne znaczenie w przypadku określenia przeciwwskazań do krioterapii. Zespół Profesora Jacka J. Klawe prowadzi badania nad czynnością autonomicznego układu nerwowego w otyłości i u pacjentów po udarze mózgu. Od dwóch lat realizuje również badania we współpracy z Medical School University in Newcastle, koncentrując się na badaniach autonomicznego układu nerwowego w zespole przewlekłego zmęczenia (CFS) i innych stanach patofizjologicznych.

Profesor Jacek J. Klawe jest organizatorem i kierownikiem Studium Medycznego Kształcenia Podyplomowego i Edukacji Zdrowotnej na Wydziale Nauk o Zdrowiu Collegium Medicum UMK. Studium jest jednostką akredytowaną przez CMKP do prowadzenia szkoleń specjalizacyjnych w zakresie:

  • promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej
  • zdrowia publicznego
  • zdrowia środowiskowego.

Profesor Jacek J. Klawe zdjęcie 2Prowadzi również kursy ze zdrowia publicznego dla lekarzy specjalizujących się w różnych specjalnościach lekarskich.

Profesor Jacek J. Klawe od stycznia 2009 roku jest członkiem Komisji Akredytacyjnej Akademickich Uczelni Medycznych. Od 2012 r. jest ekspertem ds. Krajowych Ram Kwalifikacji w dziedzinie „zdrowie publiczne” Ministerstwa Zdrowia oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 2014 r. Wojewoda Kujawsko-Pomorski powołała Profesora Jacka J. Klawe na stanowisko konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie zdrowie publiczne.

Profesor Jacek J. Klawe ma wiele zainteresowań pozazawodowych. Jest kapitanem jachtowym i motorowodnym, instruktorem żeglarstwa i narciarstwa. Opłynął Przylądek Horn w roku 2009, odbył wyprawę żeglarską wzdłuż wybrzeży Alaski, rejs z Archangielska do Sankt Petersburga przez Morze Białe, Kanał Białomorski, Jezioro Ładoga i Onega, rejs przez Atlantyk z Wysp Zielonego Przylądka na Martynikę.